بیاید بر داشته ای که داریم تا ابد غرور ورزیم. داشته ای که خیلی ها در رویاهای خود آن را نه دیده اند و نه شنیده اند. رویاهایی که تنها می توانست از حس حماسه گونه آذربایجانیها سرچشمه بگیرد.رویاهایی که کم کم به واقعیت نزدیک می شوند و زیبایی های آن دو چندان میشود. تراختور تیمی نیست که قدمهای آن در آسیا باشد و صدای آن با هواداران بی شمارش به گوش جهانیان نرسد.

جشنی به جشنهای سالانه خود اضافه کنیم

آیا موقع آن نیست که ما روزی را به نام تراختور در تقویم آذربایجان ثبت کنیم و آنروز را جشن بگیریم؟ چرا نباید جشنی به جشنهای سالانه همچون نوروز و شب چله ... اضافه کنیم؟ چرا روزی نباشد تا دختران آذربایجان با تمام وجودشان تراختور را صدا بزنند؟ دخترانی که بدون ادعا عاشق تراختور هستند  . چرا نباید کانونهای گرم خانواده آذربایجانیها به یمن تراختور شاد و قرمزپوش شود؟

جشنهای سنتی به علت ساختار و آداب وِیژه آن، رنگ و بوی اصلی خود را در زمان کنونی از دست داده اند و می بایستی جشنی به این جشنها اضافه شود تا آهنگ شادی را بر دلها بنوازد. و چه بهانه ای بهتر از تراختور آذربایجان. جشنی که می تواند به
علت معاصر بودن و حال و هوای آن  کمبود جشنهای سنتی را پر نماید.